Nzie Fouer, udhëheqës i familjes Fouer, e cila jeton në vendbanimin Bikuitsi-Njule në Kamerun, tha për Anadolu Agency se ky komunitet dëshiron ta vazhdojë jetën duke peshkuar, gjuajtur dhe duke mbledhur fruta në pyll.
Pigmenët, të cilët kanë vazhduar gjuetinë në pyje për rreth 5 mijë vjet, nuk duan të heqin dorë nga mënyra e tyre e jetesës primitive.
Pigmenët, të cilët jetojnë në zonat pyjore të Afrikës Qendrore dhe Perëndimore pranë Oqeanit Atlantik dhe njihen si njerëzit më të shkurtër në botë, përpiqen të ruajnë kulturën e tyre të gjuetisë pavarësisht mijëra viteve që kanë kaluar.
Evropianët u dhanë emrin “pigmen”, që do të thotë “xhuxh” në greqishte, indigjenëve të cilët janë mesatarisht 120 centimetra të gjatë.
Mendohet se sot ka afërsisht 120.000 pigmenë dhe shumica e tyre jetojnë në zonat e pyllëzuara të Kamerunit pranë Oqeanit Atlantik.
Grupe të vogla pigmenësh gjenden gjithashtu në Ruandë, Burundi, Republikën e Afrikës Qendrore, Republikën Demokratike të Kongos, Zambi, Gabon dhe Angolë.
– Kultura 5.000-vjeçare e gjuetisë
Pyjet e shiut të banuara nga pigmenët po varfërohen shpejt për shkak të prodhimit të drurit dhe minierave. Vendbanimet e pigmenëve, të cilëve nuk u lejohet të jetojnë në pyjet që janë shndërruar në parqe kombëtare, po bëhen më të ngushta.
Përpjekjet integruese të qeverisë së Kamerunit për pigmenët kanë rezultuar të pasuksesshme.
Pigmenëve nuk u pëlqen të komunikojnë me të huajt dhe të fotografohen, duke preferuar një mënyrë jetese të ndryshme nga popujt e vendosur të kontinentit afrikan.
Ata ende jetojnë si njerëzit e epokave të lashta, duke kaluar pjesën më të madhe të kohës duke gjuajtur thellë në pyje dhe duke mbledhur fruta dhe barëra.
Pigmenët nuk përdorin para, por tregtojnë produktet që ata gjuajnë dhe mbledhin me komunitetet e tjera për nevojat e tyre.
Pigmenët, të cilët lëvizin shpesh për të gjetur pre, bëjnë shigjeta dhe shtiza nga druri dhe guri për të vrarë majmunë, antilopa, gazela dhe elefantë.
Pemët e egra frutore janë burimi kryesor i ushqimit për pigmenët. Frutat si kumbulla e egër e quajtur Safou, mango e egër dhe lajthia, konsumohen çdo ditë nga pigmenët.
Nzie Fouer, udhëheqës i familjes Fouer, e cila jeton në vendbanimin Bikuitsi-Njule, rreth 70 kilometra larg qytetit të Kribi në perëndim të Kamerunit, tha për Anadolu Agency (AA) se ky komunitet dëshiron ta vazhdojë jetën duke peshkuar, gjuajtur dhe duke mbledhur fruta në pyll.
“Por disa njerëz fillojnë të presin pemët në pyjet tona. Na shqetëson fakti që dëshirojnë të na i marrin shtëpitë tona”, tha ai.
Ndërkaq, Aboumyem Amoura, anëtarja më e vjetër e familjes Amoura, e cila jeton në rajonin Bikuitsi-Njule të pyllit, tha se ka lindur në këtë pyll dhe dëshiron të vdesë aty.
“Ky pyll na jep gjithçka që na nevojitet”, shprehet ajo.
Pasi nuk mund të përfitojnë nga asnjë shërbim social, veçanërisht shëndeti, i vendeve ku jetojnë sepse nuk pranohen si qytetarë, pigmenët përdorin gjethet, lëvoret e pemëve dhe bimët e egra në pyll për trajtim.
Shurupi i bërë nga gjethet e pemës Moringa (pema e mrekullisë), e cila zakonisht gjendet në pyjet e shiut ku jetojnë pigmenët, përdoret në trajtimin e presionit të lartë të gjakut.
Ata po ashtu përdorin kremin që prodhojnë nga bima Nlouer kundër helmimit, si dhe shurupin e fituar nga zierja e lëvores së pemës Abda Zoak (pema e elefantit) në trajtimin e çrregullimeve të stomakut dhe sëmundjeve të përjetuara nga gratë gjatë shtatzënisë.
Për trajtimin e dhimbjeve të kockave dhe nyjeve, ata ngrohin lëvoren e pemës Azobe dhe e vendosin atë duke masazhuar zonën e ndikuar.
– Jetojnë në shtëpi të bëra prej drunjve Nzon dhe Mbunde
Pigmenët jetojnë në shtëpitë që ata ndërtojnë nga degët dhe gjethet e gjera të pemës Nzon dhe Mbunde, të cilat gjenden në pyll.
Për shkak se lëvizin shpesh, ata ndërtojnë shtëpitë e tyre të përkohshme për rreth një orë.
Pasi kalojnë ditët e tyre duke gjuajtur dhe mbledhur fruta të egra, pigmenët mblidhen rreth zjarrit që ndezin në mbrëmje, bisedojnë, dëgjojnë këshillat e pleqve të tyre dhe vallëzojnë.
– Pigmenët besojnë në jetën pas vdekjes
Pigmenët përgjithësisht ruajnë besimin e tyre në animizëm. Ata besojnë se çdo gjë në natyrë ka shpirt, si dhe ekzistencë materiale, dhe mendojnë se çdo objekt kontrollohet nga një frymë.
Pigmenët fshehin të vdekurit e tyre në lëvore drunjsh ose shpella, pasi besojnë në një jetë të përtejme dhe se shpirtrat e paraardhësve të tyre jetojnë kudo.
Megjithatë, viteve të fundit, është e mundur që të hasen muslimanë dhe të krishterë në mesin e pigmenëve që kanë ardhur në kontakt me jetën e vendosur.