Kush nuk mund ta kujtojë atë ndjenjën e parë që ishte ndryshe nga ajo që kishte ndjerë? E kam fjalën për atë dridhje, për atë mpirje sapo sytë e tu u takuan.
Shumë njerëz kalojnë në jetën e çdo njeriu, me të cilët herë do shoqërohet, herë do i kalojë dhe të tjerë do shënojnë një epokë të re.
Këta njerëz, të kategorisë së fundit, shfaqen duke pasur një qëllim, për t’ju mësuar kufijtë tuaj, për t’ju mësuar qëndrueshmërinë tuaj, për të zhbllokuar ndjenjat që nuk e dinit se i kishit, por mbi të gjitha, për t’ju mësuar se si mund të doni. Edhe ju dashuroni për herë të parë.
Ndërsa ata njerëz largohen nga jeta juaj, çfarëdo që ju divorcuan, meritojnë një përmendje të veçantë nëse supozojmë se sot është festa e dashurisë, sepse ata mund të mos kenë qenë dashuria e madhe, por sigurisht që kanë qenë të parët.
Shumë njerëz e ngatërrojnë dashurinë e parë dhe automatikisht e pagëzojnë si më të madhen, sepse përmes saj kanë ndjerë ndjenja të papara, diçka që sado të luftosh për ta përjetuar nuk ndodh.
Pse ndodh në të vërtetë kjo?
Sepse vetëm atëherë e kishe atë pasionin e papërpunuar për të dashur të dilje fshehurazi nga shtëpia për të kaluar qoftë edhe 5 minuta me të dashurin tënd, sepse përmes asaj injorance të mrekullueshme të rrezikut ke dhënë 100% të vetes, pa u interesuar të vendosësh barriera.
Por çfarë rëndësie ka dhe kush do t’ju gjykojë për këtë? Sigurisht, dashuria juaj e parë lind emocione që mund të ushqejnë vëllime dashurie dhe melodi të pafundme.
Sepse nëse nuk e jeton atë dashuri në kufijtë e saj, në maksimum, nuk ke bërë diçka siç duhet.
Pra, ai që të mësoi të dashurosh, mund të mos i përshtatet personazhit aktual të të rriturit, asaj gruaje që pushtohet nga ritmet e ditës dhe nuk u lë më shumë hapësirë dashurive kinematografike, por ç’të themi për këtë?
Dhe po, ju mund ta keni urryer për një kohë të gjatë, ta keni fajësuar dhe akuzuar se nuk mund ta donte dikë aq shumë sa ti.
Por kjo nuk ishte kurrë e vërtetë, në asnjë kohë, në asnjë njeri… Sepse ndoshta vetvetja e atëhershme i ishte dhënë plotësisht dashurisë dhe e donte plotësisht.
Shiko, megjithatë, se dashuria jote e parë e mësoi këtë, e mësoi!
Edhe për shkak se kjo ditë ju thërret, doni apo s’duani, të rikujtoni të kaluarën tuaj erotike dhe të bëni një rishikim të brendshëm, për të kujtuar se i keni borxh diçka: Vetes tuaj vetëmohuese, spontane dhe vajzërore, që nuk do të kthehet më.
Ai do ta “mbajë” gjithmonë.